هنگامه طاهری: به طبع وقتی محله‌ای جزو شهر می‌شود خدماتی که توسط نهادهای روستایی به آن‌ها ارائه می‌شد، قطع شده و باید امکانات تحت نظر شهرداری منطقه و شرکت‌های شهری ارائه شود. اما مردم محله فردوسی خواهان این هستند که بار دیگر از شهر جدا شده و روستا محسوب شوند تا بتوانند همان خرده امکاناتی که دریافت می‌کردند را زنده کنند.

یکی از این امکانات «آب» است. آبی که همه می‌دانیم کمبود آن چه تأثیرات ناگواری بر جای می‌گذارد. به یقین رعایت نکردن بهداشت و شیوع انواع بیماری‌ها اولین اثر سوءِ به جا مانده از این نعمت الهی است.
گلایه مردم محله فردوسی در این خصوص یک بار ۱۳ خرداد سال  جاری (۹۶) در روزنامه قدس به چاپ رسید. این بار نیز یکی از اعضای شورای اجتماعی محله فردوسی که پیمانکار آب و فاضلاب روستایی مشهد هم هست در تماس تلفنی مواردی تأسف بار را برایمان بازگو کرد.
به گفته مجید آراسته در واقع هر اقدامی در این محله باید تحت نظارت میراث فرهنگی و با مجوز میراث صورت بگیرد. این خدمات از آبرسانی و برق و گاز گرفته تا آسفالت و بوستان و باقی امکانات شهر نشینی را شامل می‌شود.
وی می‌گوید: سه سال است شهرداری به ما یک پروانه یا مجوز ساخت نداده. تنها کاری که شهرداری در این مدت برای ما کرد، این است که جلوی ساخت و سازهای ما را گرفت. پاسخشان هم این است که تا طرح تفصیلی شهر توس نیاید، نمی‌توانیم اجازه ساخت و ساز بدهیم. این در حالی است که از سال ۷۴ که رهبر معظم انقلاب دستور احیای توس را دادند، هنوز آقایان نتوانسته‌اند طرح بدهند؛ تازه حالا می‌گویند باید طرح را بدهیم به استانداری تا ببرند مجلس شورای اسلامی و آنجا به تصویب برسد.
آراسته ادامه می‌دهد: سه سال است بین آب شهری و میراث اختلاف است و مردم از نعمت آب بی بهره هستند. بدون آب در این فصل گرما بیماری‌هایی چون سالک و شپش را چطور کنترل کنیم؟
وی اذعان می‌دارد: در محله فردوسی ۲۵۰۰ خانوار با ۱۰ هزار نفر جمعیت زندگی می‌کنند و جمعیت بی آب این محله در ثانیه به ۲۰ لیتر آب نیازمندند.
او یادآور می‌شود: با وجودی که مدیر مجموعه میراث توس ادعا کرده آب موجود در چاه‌های اینجا به مجموعه مذکور تعلق دارد و مردم روستا از آن استفاده می‌کنند، صحیح نیست؛ چون من پروانه دارم که در آن ذکر شده «آب شرب شهر توس و اهالی». حالا تا اختلاف آبفا و میراث حل شود جور این مشکل را مردم می‌کشند.

توس باید پهنه گردشگری شود

طی گزارش قبل در گفت‌وگو با مسئولان مربوطه برای انتقال آب به محله فردوسی به این قسمت ماجرا رسیدیم که میراث فرهنگی باید مجوز گمانه زنی را از تهران دریافت و مسیری که آبفا برای انتقال آب برگزیده را بررسی کند تا با آثار تاریخی برخورد نکند. اما مدیر مجموعه توس به ما اعلام کرد: با آثار تاریخی مواجه شدیم.
احسان زهره وندی به خبرنگار قدس اظهار می‌دارد: اصلاً ساخت و ساز در منطقه تاریخی توس اشتباه بوده است.
وی می‌گوید: طبق نقشه‌های سال ۱۳۴۵ در این عرصه هیچ ساخت و سازی نبوده، اما بتدریج زمین‌های اینجا که درست روی آثار باستانی است پر شده از ساخت و ساز.
او گریزی می‌زند به تصمیمات سال‌های گذشته در خصوص عرصه شهر توس و بیان می‌دارد: چندین سال پیش قرار بود مردم را از این منطقه انتقال بدهند، اما این اتقال نیازمند همکاری همه دستگاه‌هاست، ولی به هر دلیلی این کار صورت نپذیرفت.
وی اضافه می‌کند: این عرصه در واقع باید در برنامه بلند مدت تبدیل شود به پهنه گردشگری، بنابراین نباید جمعیت آن از این حد بیشتر شود.
زهره وندی البته ادعای دریافت نکردن امکانات توسط آراسته را رد کرده و تصریح می‌کند که مردم این منطقه به صورت قانونی در حال دریافت امکانات هستند، به طوری که در محدوده‌های مشخص شده توسط میراث، مشکلی برای دریافت امکانات وجود ندارد.او در این خصوص به جدول بندی دو جاده خاکی طرفین دیوار سنگی اشاره می‌کند.
او علاوه بر این به استفاده از لوله ۱۶۰ که از سال‌های گذشته از کشف رود تا پایان محله شهر توس آمده، اشاره می‌کند و می‌افزاید: ما ۶ ماه پیش به آبفا پیشنهاد دادیم از داخل این لوله یک لوله دیگر برای آبرسانی بکشند و حالا بعد از ۶ ماه آبفا خودش به این نتیجه رسیده است.
اما خبرنگار قدس در تماس با آبفا با موافقت نبودن آبفا برای استفاده از این لوله فرسوده مواجه شد. در عین حال روابط عمومی آبفا پاسخ قطعی را منوط به بررسی‌های بیشتر دانست.